Zoeken

De tijdlijn

Tekst fragment

“Hoe minder ik om handen heb, hoe meer ik voel dat ik schuldig ben omdat ik er niet bij was, namelijk niet eens geboren was. Een collaborerende non-foet, nietwaar, papa?, die nooit op tijd is, die pas op komt dagen, als de geschiedenis is geschreven en zijn bedje is gespreid. Een luis, die zelfs tijdens de Watersnoodramp van 1953 nog sliep. Niksnutje droomt levenslang in de mogelijkheid der tijden, dat ie nog van alles kan worden en van alles kan gaan doen, maar niksnutje zal nooit een keuze met zijn hartje maken, zelfs niet voor een verboden beweging met foute ideeen, want niksnutje's hartje tikt nooit zo heftig als niksnutje's papa's hartje tikte in de oorlog.”

Tekstfragment uit Moffert en de Zwarte Zee

Voorstelling

De 31-jarige radio-presentator Koos krijgt van zijn oude vader het verwijt dat hij niets heeft meegemaakt. Geen oorlog, geen watersnoodramp, geen revolutie. En dat hij nergens voor vecht. Maar Koos wil gewoon zijn baan houden en dat is in deze tijden al moeilijk genoeg. Tijdens de uitzending van de lokale omroep waar hij werkt verrijst plots Anton Mussert, voorlmalig leider van de NSB die Koos voor een dilemma plaatst: doen wat hem gezegd wordt of zijn baan verliezen. Voorstelling uit 1995 van Jeroen Kriek (regie) en Paul Feld (tekst) over de toenmalige generatie dertigers en hun verhouding met de Tweede Wereldoorlog, NSB-leider Mussert en de angst voor collaboratie.

Poster

Poster Moffert en de Zwarte Zee

Foto


Moffert en de Zwarte Zee