Zoeken

De tijdlijn

Tekst fragment

‘Jezus, dit hele land heeft ADHD. Holland is zwaar in de puberteit gekomen! We zitten onder de jeugdpuistjes en we denken dat alles mag. Eindelijk hebben de hippies hun zin, alleen worden ze nu in elkaar gerost als ze na twaalven nog op straat zijn.’

Tekstfragment uit PAARS

Voorstelling

Een voorstelling over politiek, mannen en sprookjes

Na ‘Den Uyl, of: de Vaandeldragers’ heeft Don Duyns opnieuw een politiek getinte voorstelling gemaakt. Anders dan in Den Uyl, is de politiek in PAARS wel zijn vertrekpunt, maar niet de hoofdzaak.

Met zijn typerende hang naar zaken die voorbij zijn, gaat Don Duyns op zoek naar de ziel van Paars en de paarse dingen. Wat heeft de periode van paarse bloei ons gebracht, behalve het besef dat je tegenwoordig een grote bek moet hebben om gehoord te worden?

Don Duyns: “Het woord paars roept vele associaties op, de meeste negatief. Althans, de laatste jaren. Er was een tijd dat paars stond voor vooruitgang en welvaart, voor het verstandige compromis. Maar de glorie van alles wat paars was, verbleekte snel in een fel bekritiseerde consensuscultuur.”.

Don Duyns maakte PAARS met Juda Goslinga, Harm van Geel, Dennis Költgen en Jef Van Gestel, die onlangs de Ton Lutz prijs won met zijn afstudeerregie Tuttefrut. Duyns gaat met deze vier theatermakers/acteurs terug naar de hoogtijdagen van de Paarse Bloei en blikt tegelijk vooruit.

Don Duyns: “Ik haal het materiaal voor PAARS uit mijn spelers, en uit de boekenkast en de krant. Hoe kan iets dat zo glorieus begint zo roemloos eindigen? En het moet gaan over de echo van de moord op Pim Fortuyn. Ik behoud me het recht voor er een poëtisch portret van vier mannen van te maken; een politiek sprookje. ”

Poster

Paars

Foto


Paars