Zoeken

De tijdlijn

Tekst fragment

“Het Vrouwtje God:
Ik ben een licht dementerend vrouwtje en ik heb pijn.
Bestralingen, chemokuren, lymfeklieren wegsnijden, niets heeft geholpen.
Dood is onbespreekbaar in mijn geval.
Ik ga niet dood, maar mijn wereld is ingestort.
Gekanteld. Dat is alles.
Dag wereld. Dag.
De evolutie is voorbij.
Geen besef van tijd of dood meer.
Alleen nog eten of gegeten worden.
Wreed en gewetenloos. “

Tekstfragment uit De Zinnenweek/ Hof van Eden

Voorstelling

De Zinnenweek is een project dat door de hele artistieke leiding speciaal gemaakt is voor de 60ste verjaardag van de Utrechtse Stadsschouwburg. Henk Scholten van de Stadsschouwburg gaf Growing up volledige artistieke vrijheid en dat gaf ons als makers de kans de Blauwe Zaal van de schouwburg als locatie te gebruiken. Samen met decorontwerpers Pieter Smit en Catharina Scholten hielden we diverse bijeenkomsten met als ingang de vijf zintuigen.

Aanvankelijk was het de bedoeling een soort interactieve reis voor de toeschouwers te ensceneren, begeleid door livemuziek van een driemansband. Maar al snel verloochende zich onze schrijfachtergrond niet; we begonnen alle vier teksten te schrijven die weliswaar met de zintuigen te maken hadden, maar evenzeer met heimwee, verlies, geboorte, verlangen en dat soort poëtische zaken.
Op dat moment besloten we de zintuigen meer als een leitmotiv te hanteren dan als leidraad en ook van het idee van een letterlijke reis voor het publiek stapten we af, deels vanwege praktische maar vooral vanwege artistieke redenen; we wilden veel liever een autonoom universum creëren waarin de artistieke leiding, tevens spelers, zelf een parcours af zou leggen in plaats van het publiek over een parcours te leiden.
De muziek werd tijdens het maakproces gecomponeerd door Keimpe de Jong en Arend Niks, de muzikanten die ook verantwoordelijk waren voor de composities bij Hengst. Tijdens de live-uitvoering werden zij bijgestaan door violist Jasper le Clerq.
In een relatief korte periode van drie weken werden alle elementen (teksten, beelden, film en muziek) samengevoegd volgens de inmiddels beproefde werkwijze: elk van de vier regisseurs is eindverantwoordelijk voor zijn eigen scènes .

HOF VAN EDEN

In 2002 werd De Zinnenweek op het Oerol-festival als locatieproject, onder de meer toepasselijke titel Hof van Eden, op het eiland Terschelling opnieuw gespeeld. Inhoudelijk is er aan De Zinnenweek niet veel veranderd, wel is er door de beide ontwerpers - Pieter Smit en Catharina Scholten - een nieuw toneelbeeld bedacht, waarbij is uitgegaan van de locatie: een natuurlijk amfitheater in het bos van Hoorn, Terschelling. Een ingenieuze ijzeren kooiconstructie zorgde ervoor dat het in De Zinnenweek gehanteerde principe van het hijsen en laten zakken van rekwisieten en decorstukken gehandhaafd kon worden.

Het mooie aan Hof van Eden in vergelijking tot het binnen gespeelde De Zinnenweek was dat de talloze referenties aan de voortgaande vernietiging van natuur en milieu veel tastbaarder werden, temidden van echt fluitende vogels en de ondergaande zon.

Poster

Poster De Zinnenweek/ Hof van Eden

Foto


De Zinnenweek/ Hof van Eden