Voorstelling
Een grimmige travestieshow over mannenzaken en mannenpolitiek
Forza Nero is een venijnige politieke satire waarin Feld opnieuw een huiveringwekkend icoon uit de geschiedenis laat herleven De Romeinse dictator Nero als de keizer van het nietsontziende amusement. Uitvinder van het Brood & Spelen, maar ook van ‘burning Rome’ en arenagevechten waarin Christenen het op moesten nemen tegen leeuwen. Het oude Romeinse Rijk als het Nieuwe Europa, waarin godsdienstige overtuigingen elkaar op leven en dood bevechten.
Verleden en heden gaan in twee uur tijd een onontwarbare relatie aan als in een duizelingwekkende koortsdroom.
Een christelijk meisje wordt aan de vooravond van haar eindexamen Europese geschiedenis bezocht door twee duistere types. In dezelfde nacht verrijst de Romeinse keizer Nero in het lijf en de geest van het meisje. Een voorspelling uit de Openbaringen van Johannes komt daarmee uit: Nero de Antichrist, het Beest met het codegetal 666 zal aan het eind van de tijd in onverwachte gedaante verrijzen om de mensheid voor de ultieme keuze te zetten: god of antigod.
De rascomédiennes Daphne de Bruin, Carla Hardy en Sanne Vogel (als Nero) maken van Forza Nero een politieke horrorshow waarin de tijd van de eerste christenvervolgingen herleeft in een meisjesslaapkamer anno 2006. Een jonge puber belandt met tegenzin op de troon van de wereldmacht en komt terecht in een maalstroom van politiek-religieus geweld waarin de eigen adviseurs valse profeten blijken. Tijdens een zinderend carnivale wordt de jonge superster gedwongen om zijn/haar ware aard te tonen en het beest volledig los te laten.
Paul Feld verbindt in zijn toneelteksten graag politieke thema’s en documentaire feiten met fictie en fantasie. Op zoek naar de onderstromen van de samenleving, naar metaforen die de actualiteit in een grotere context plaatsen. Feld schrijft verontrustende geschiedenis met een satirische ondertoon en de directheid van een stripverhaal.
Feld: “Als schrijver moet je je eigen lijnen trekken door de tijd. Historie, het nu en de toekomst een verbintenis laten aangaan. Om een gevoel van urgentie te delen met het publiek. Boosheid en angst zijn daarbij vaak mijn motor. De mens is wanhopig bezig om greep te krijgen op deze wereld in extreme verandering. Maar het glipt in toenemende mate door zijn vingers.”