Zoeken

De tijdlijn

Tekst fragment

“Eva: Adam en ik bleven samen. We hadden natuurlijk weinig keus. We vestigden ons in een buitenwijk, niets bijzonders hoor, gewoon een arbeiderswoninkje met een plaatsje op het noorden. Kleine keuken, kleine douche, twee slaapkamers boven. De jongens deelden een stapelbed. Adam en ik hadden een twijfelaar. Twee jongens ja, Kain en Abel. De oudste is in het criminele circuit terecht gekomen, de jongste op een hele nare manier gestorven. Ach, ik wil het er niet over hebben. Rotverhaal.”

Tekstfragment uit EVA; this is my life

Voorstelling

Een nieuwe theatervoorstelling van Daphne de Bruin - Growing up in Public

Geïnspireerd door het oudste verhaal van de wereld, over de Vrouw der Vrouwen, herschept De Bruin de mythe van Eva. Eva, die de seks uitvond en de gehele mensheid opzadelde met de consequenties van haar daad. Eva, die de verleiding niet kon weerstaan waardoor de Hof van Eden voorgoed verboden terrein werd. Eva, die de duivel op de mond kuste… EVA (this is my life) wordt een hallucinerend optreden met de heartbeat van een popconcert en de adem van een gedicht. Over een oeroud conflict dat een persoonlijk dilemma wordt; over het scheppingsverhaal en hoe zich dat verhoudt tot het leven aan het begin van de 21e eeuw.

Daphne de Bruin: “Mijn personages zijn vaak beroemde vrouwen. Ze bevolken een universum van hoeren en moeders, van geile minnaressen en brave echtgenotes, van toegewijde nonnen en decadente supersterren. Ze zijn de dragers van grote verhalen, die wereldwijd bekend zijn. Ik wil ze een stem geven in mijn toneelstukken. Om ze te laten praten over dat wat niemand nog van ze weet. Hun best bewaarde geheimen. De sappigste details. The best parts of their lives.

Ik schrijf over de wereld waarin vrouwen heersen. De wereld van shopping & fucking. Van Gucci-brillen en Prada-schoenen. Van de kick van chocola tot de macht van de First Lady. Van Assepoester-video’s en Botox-injecties, van glazen plafonds tot huilbabies, van porno tot vijfgangen-diners. Met ergens in mijn achterhoofd altijd de vrouwen die ik bewonder. De naïveteit van comédienne Lucille Ball, de seksgrappen van Bette Midler, de harde joodse humor van Sandra Bernhard en de religieuze fascinaties van schrijfster Karen Armstrong; ze laten elk hun sporen na in mijn voorstellingen.“

Daphne de Bruin begon haar carrière als theatermaakster eind jaren tachtig ook met soloprogramma’s: Een onwillig Zondagskind, Morsig Mondje, Wake up, Betty Boop!. De Bruin: “In mijn eentje reisde ik de theaters af. Eén krukje en één koffer waarin mijn kostuum en een cassettetape voor de muziek. En daar stond ik dan een avond lang met mijn persoonlijke gekte en fascinaties. Met niets meer dan mezelf en een stroom associatieve monologen.”

In EVA gaat Daphne de Bruin gedeeltelijk terug naar haar roots. Nu niet vergezeld van een cassettebandje maar met professionele muzikale begeleiding van muzikant/soundscaper Joop van Brakel, die eerder meewerkte aan Sevenup en Mozes de Musical.

Poster

Poster EVA (this is my life)

Foto


EVA (this is my life)